ГРОЗА
10.10.2023
Відчувається сморід в повітрі
То тіла непохованих вбитих
То з далеких районів Харківʼя
Принесло нам страшною Грозою
І відлуння Грози вже почули
Близькосхідні досвідчені землі
Бо приспались, оббулись,.. забули
Що й далека Гроза є заГрозою
Та Гроза прийде знову і знову
Скрізь по світу, у різних кордонах
Бо немає кордонів у грому
І не варт домовлятись з Грозою…
TEMPORALE[1]
10/10/2023
Si sente un acre odore di morte,
Di uccisi ancora insepolti.
Proviene dalle terre lontane di Khàrkiv
Portato da un Temporale atroce.
I boati di quel Temporale udirono
Già nell’esperto Levante
E avventati si assopirono, dimenticarono
Le minacce di un lontano maltempo.
Quel Temporale non smetterà ancora e ancora
Ovunque nel mondo, malgrado le frontiere,
Poiché non conosce frontiere il tuono
E stringere patti col Temporale non conviene…
***
(1) Il titolo originale della poesia è Гроза (traslit. groza) che tradotto dall’ucraino significa “temporale”, ma è anche il nome di un paesino di circa 300 abitanti nella provincia di Kupiansk della regione di Kharkiv. Il 5/10/2023 il paese è stato bombardato dall’esercito russo. Il missile ha colpito un negozio e una caffetteria, dove in quel momento si stava celebrando una veglia funebre. Il bilancio finale: 59 persone uccise, tutte residenti del paese e civili, di cui un bambino di 6 anni. Sei minori sono rimasti orfani.
Foto di apertura: Foto di 12019 da Pixabay
